Obróbka stroika
Poświęcanie czasu na obróbkę stroika jest bez sensu w sytuacji gdy trzcina nie osiągnęła odpowiedniej dojrzałości – następujące proste testy pozwolą zaoszczędzić sporo wysiłku w tej kwestii:
Wbij paznokieć do glazury stroika. Jeśli stroik stawia opór, oznacza to że trzcina jest stara i przesuszona. Jeśli trzcina jest miękka i z łatwością daje się wygnieść ślad, wówczas wciąż jest zielona. Lekki, świeżo wyglądający ślad oznacza, że trzcina osiągnęła odpowiednią dojrzałość.
Inny świetny test polega na zidentyfikowaniu „łuku dojrzałości”.
W odpowiednio utwardzonej trzcinie, po zamoczeniu stroika na kilka minut w wodzie do głębokości około 1 cala, tuż pod glazurą pojawi się ciemna bruzda. Powinna ona mieć kolor brązowawo-pomarańczowy. Jeśli jest zielona lub żółta, lub jeśli nie ma jej wcale, wówczas trzcina nie jest jeszcze gotowa do obróbki i należy ją odłożyć na rok lub dłużej przed ponownym sprawdzeniem. Wyrzucanie takich stroików to marnotrawstwo, ponieważ mogą one się okazać twoimi „ulubieńcami”, gdy osiągną odpowiednią dojrzałość i zostaną obrobione.
Jeśli, po zamoczeniu dołu stroika w opisany wyżej sposób, wydmuchasz dolną jego końcówkę, wzdłuż cięcia stroika pojawią się małe bąbelki powietrza. Owe bąbelki nie powinny być duże lub obfite, ponieważ w takim przypadku oznacza to że stroik jest zbyt gąbczasty/porowaty. Należy jednak pamiętać, że duży stroik będzie miał większe rureczki aniżeli mniejszy. Dobrze jest wybrać taki stroik, który będzie stawiał opór przepływowi powietrza przez rureczki, nie blokując go jednak całkowicie. Pomocne będzie przeprowadzanie małych doświadczeń w celu określenia właściwego poziomu przepływu. Te próby działają tylko przy NOWYCH trzcinach. Minimalny zestaw narzędzi do obróbki stroików saksofonowych składa się z:
1. Małego blatu szklanego o długości około sześciu cali. Należy zeszlifować jego kanty aby zapobiec poranieniu rąk.
2. Gilotynka do stroików. Należy ją dobierać rozważnie – jeśli będziemy jej używać przez dłuższy czas, bardziej opłaca się kupić najlepszą dostępną gilotynkę. Kształt ostrza musi odpowiadać kształtowi czubka twojego ustnika. Jeśli na ostrzu znajdują się jakieś nierówności, taką gilotynkę należy odrzucić. Dobrym pomysłem będzie wzięcie ze sobą do sklepu kilku starych stroików i ustnika, celem określenia pasującego kształtu ostrza.
3. Nożyk do zbierania lub „skrobania”. Można taki kupić w sklepie z akcesoriami jubilerskimi – jest to trójstronny kawałek gładkiej, zahartowanej stali, z naostrzonym kantem do zbierania. Kształt ostrza zapobiega wyżłobieniu trzciny. Zadowalający odpowiednik takiego nożyka można wykonać sobie w domu, kupując mały trójkątny pilnik z drewnianą rączką. Boki należy następnie zetrzeć i wykończyć, pocierając nimi o kamień.
4. Skrzyp polny (z ang. Dutch rush) do wykańczania stroika i wprowadzania drobnych modyfikacji. Tę roślinę można znaleźć wzdłuż strumieni i na mokradłach. Jest dość tania i dobrej jakości skrzypy można nabyć w sklepach z zaopatrzeniem dla instrumentów dętych.
5. Papier ścierny o numerze 8-0. Kilka arkuszy wystarczy na długo.
6. Brzytwa z pojedynczym ostrzem.
7. Pilniki do paznokci.